بررسی قابلیت اتصال به کلسیم پپتیدهای زیست فعال حاصل از پروتئین دانه ی گوجه

پژوهش حاضرجهت بررسی قابلیت اتصال پروتئین آبکافت شده‌ی دانه‌ی گوجه با کلسیم انجام شد. آبکافت توسط آنزیم پپسین (900u) صورت گرفت. برای دستیابی به بهترین بازده تولید کمپلکس و محتوی کلسیم متغیر زمان آبکافت و نسبت آنزیم به سوبسترا به ترتیب در محدوده ی ۳۰-۱۸۰ دقیقه و 1۱-۳ انتخاب شدند. نتایج به دست آمده توسط روش سطح پاسخ نشان داد که افزایش میزان آنزیم اثر معناداری بر افزایش قابلیت اتصال پروتئین هیدورلیز شده داشت (۰/۰۵ >p). جهت بررسی ساختار کمپلکس پپتید -کلسیم و مقایسه‌ی آن با پپتید عاری از کلسیم از طیف نگاری مرئی- فرابتفش» مادون قرمز- تبدیل فوریه و فلورسنس استفاده شد. نتایج طیف نگاری فلورسنس حاکی از افزایش هیدورفوبیسیتی سطحی نمونه‌ی پپتید عاری از کلسیم بود که این تجمعات آب گریز اثر مهمی در تشکیل اتصالات بینابینی و افزایش بازده تشکیل کمپلکس پپتید-کلسیم داشت. نتایج طیف نگاری مادون قرمز-تبدیل فوریه نیز نشان داد که گروه عاملی کربوکسیلات و گروه هیدروکسیل قابلیت مهمی در اتصال به کلسیم را دارا می باشند. همچنین تغییرات نوارهای جذبی مرئی- فرابنفش در کمپلکس پپتید-کلسیم نسبت به پپنید عاری از کلسیم بیانگر تشکیل اتصالات جدید در زنجیره های پپتیدی بود.