کنترل خشم و غضب بر اساس آیات و روایات

خشم و غضب نیرویی است که برای دفاع از خود و پاسداری از حق در نهاد انسان گذارده شده است، اما اگر از محور اصلی خویش خارج گردد تبدیل به یکی از رذایل بزرگ می‌شود و رذایل مهم دیگری را نیز با خود به همراه می‌آورد. کلمه "غضب" به معنای خشم گرفتن، و خلاف خشنودی، به‌کاررفته است. غضب در آیات بسیاری به‌کاررفته است که در بیشتر موارد، مراد غضب و خشم الهی است که شامل کافران و منافقان می‌شود. همچنین در برخی آیات، قرآن کریم مومنان را به کنترل خشم سفارش کرده و از ویژگی‌های بارز آنان، عفو و بخشش در هنگام غضب، و صبر و تحمل در برابر حکم و قضای خداوند نام برده است. چنانکه می‌فرماید: «و همان کسانی که از گناهان بزرگ و از کارهای زشت دوری می‌کنند و هنگامی‌که (به مردم) خشم می‌گیرند، راه چشم‌پوشی و گذشت را برمی‌گزینند. هم چنانکه مشخص است فروبردن خشم از صفات نیکوکاران و پرهیزکاران شمرده شده است. عواملی که سبب کنترل خشم و غضب از منظر قرآن می‌شود عبارتند از: الف) ترک صحنه ب) استفاده از افراد متخصص. ج) ذکر خداوند ه‍) وضو گرفتن. ی) غسل کردن

Anger is a force that has been put in the human body to defend itself and protect the right, but if it deviates from its original axis, it becomes one of the great vices and brings with it other important vices." Anger "is used to mean anger, and contrary to pleasure. Anger has been used in many verses, most of which refer to divine wrath and anger, which includes infidels and hypocrites. Also in some verses, the Holy Qur'an commands the believers to control their anger and mentions their outstanding characteristics, forgiveness and forgiveness in times of anger, and patience in the face of God's judgment and judgment. As he says: “And those who They avoid great sins and ugly deeds, and when they are angry with people, they choose the path of blindness and forgiveness. As it turns out, suppressing anger is considered a trait of philanthropists and pious people. Factors that control anger and rage from the perspective of the Qur'an are: a) Leaving the stage b) Using experts. C) Mentioning God e) Ablution. J) Ghusl.

چکیده خشم و غضب نیرویی است که برای دفاع از خود و پاسداری از حق در نهاد انسان گذارده شده است، اما اگر از محور اصلی خویش خارج گردد تبدیل به یکی از رذایل بزرگ می‌شود و رذایل مهم دیگری را نیز با خود به همراه می‌آورد. واژه‌هاي كليدي: کنترل خشم، غضب، آیات، روایات مقدمه عصبانيّت به معناي خشمگين و غضبناك بودن، حالت و كيفيت خاصي است كه بر فرد عارض مي ‌شود و شخص تعادل قواي ارادي و تسلط خود را بر اثر ناراحتي و خشم از دست مي‌دهد. بنابراین، می‌توان گفت: خشم یک واکنش احساسی و ناآگاهانه است که در برخورد با تهدیدی واقعی یا خیالی به وجود می‌آید و انرژی و انگیزش لازم برای از میان برداشتن آن تهدید را ایجاد می‌کند، در این میان، هرچه تهدید بیشتر باشد، میزان برانگیختگی نیز بیشتر می‌شود و انگیزة از میان برداشتن آن افزایش می‌یابد (ر. این حالت هیجانی، تغییرات زیادی در بدن ایجاد می‌کند که از جملة آنها آزاد شدن هورمون آدرنالین است که بر کبد تأثیر می‌گذارد و موجب ترشّح موادّ قندی می‌شود و این عمل افزایش نیروی انسان را به دنبال دارد و آمادگی فرد را برای انجام فعّالیّت‌های شدید دفاع از خود و غلبه بر مشکلات و موانع افزایش می‌دهد (کارلسون، 1380: 287)، به گونه‌ای که اگر هیجان خشم در انسان وجود نداشت، اخلاق وی از اعتدال خارج می‌شد و به سُستی، تنبلی، بی‌غیرتی و ظلم‌پذیری می‌گرایید و در نهایت، دستخوش زوال و نابودی می‌گشت (ر. امام رضا(ع) نیز می‌فرماید: «چنانچه در موردی خواستی غضب کنی، پس متوجّه باش که خشم خود را در جهت کسب خشنودی خداوند اِعمال کنی» (الدّینوری، بی‌تا، ج 1: 292).

روایات ، آیات ، غضب ، کنترل خشم

anger ، verses ، narratives ، anger control