رابطه‌ دلبستگی مادر-کودک با مشکلات خوردن: نقش واسطه‌ای خودنظم ‌جویی ‌کودک در خوردن و مراقبت ‌تغذیه ‌ای والدین

هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه‌ای خودنظم‌جویی کودک در خوردن و مراقبت تغذیه‌ای والدین در رابطه بین دلبستگی مادر‌ـ کودک با مشکلات خوردن بود. 248 نفر از مادران کودکان 2 تا 4 سال شهر شهرکرد با روش نمونه‌برداری دردسترس انتخاب شدند و مقیاس دلبستگی پس از تولد (کاندون و کورکیندال، 1998)، مقیاس مشکلات خوردن کودک (لوینسون، 2005)، پرسشنامه خودنظم‌جویی در خوردن (شری و دیگران، 2004) و پرسشنامه ساختار و شیوه‌های تغذیه (جانسن، ویلیامز، مالان، نیکولسون و دنیلز، 2014) را تکمیل کردند. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی با روی‌آورد مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. یافته‌ها نشان داد مراقبت تغذیه‌ای والدین در رابطه بین دلبستگی مادر‌ـ کودک و مشکلات خوردن نقش واسطه‌ای دارد. تأثیر دلبستگی مادر‌ـ کودک از طریق مراقبت تغذیه‌ای والدین بر کاهش مشکلات خوردن کودک برابر 26/0 بود. همچنین دلبستگی مادر‌ـ کودک با خودنظم‌جویی در خوردن، رابطه مثبت معناداری داشت اما نقش واسطه‌ای خودنظم‌جویی در خوردن در رابطه بین دلبستگی مادر‌ـ کودک و مشکلات خوردن تأیید نشد. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می‌شود متخصصان قلمرو تربیت، به اهمیت و ضرورت ارتباط مادر و کودک به‌عنوان عامل تعیین‌کننده در سلامت روانی و پیشگیری از بروز مشکلات رفتاری و تغدیه‌ای کودکان، توجه ویژه‌ای داشته باشند. واژه‌های کلیدی: خودنظم‌جویی در خوردن، دلبستگی مادر‌ـ کودک، مشکلات غذاخوردن، مراقبت تغذیه‌ای والدین

The aim of this study was to determine the mediating role of child self-regulation in eating and parental nutrition care in the relationship between mother-child attachment and the child's eating problems. 248 mothers of 2-4 year-old children in the city of Shahrekord were selected through convenience sampling, and completed Maternal Postnatal Attachment Scale (Condon and Corkindale, 1998), Feeding Problem Questionnaire (Lewinsohn, 2005), Self-Regulation in Eating Questionnaire (Sherry and et al., 2004), and Feeding Practices and Structure Questionnaire (Jansen,Williams, Mallan, Nicholson & Daniels, 2014). This research was a descriptive correlational study using structural equation modeling. Findings showed that parental nutrition care can fully mediate the relationship between mother-child attachment and eating problems. The effect of mother-child attachment through parental nutrition care on reducing child eating problems was 0.26. Mother-child attachment also had a positive significant relationship with self-regulation of eating, but the mediating role of self-regulation of eating in the relationship between mother-child attachment and eating problems wasn’t verified. According to the results, education specialists should pay a great attention to the importance and necessity of mother-child relationship as a determinant factor in children’s mental health and prevention of behavioral and eating problems in children.

مشکلات غذاخوردن ، خودنظم‌جویی در خوردن ، دلبستگی مادر‌ـ کودک ، مراقبت تغذیه‌ای والدین

self regulation in eating ، mother child attachment ، eating problems ، parent nutritional care